εύθριγκος

εὔθριγκος, -ον (Α)

1. αυτός που έχει καλά κατασκευασμένο θριγκό

2. (γενικά) ο καλά κατασκευασμένος («βασίλειά τ᾿ ἀμφιβλήματ' εὔθριγκοί θ' ἕδραι», Σοφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + θριγκός «το πάνω από τους στύλους τμήμα τού οικοδομήματος»].